, люди, зачастую по профессии своей, вроде как, далекие от музыки (ну вот например), однако звучащие на редкость свежо и небанально, вот и в этом коллективе было два автомеханика, ученый-биолог, инженер, учитель и еще кто-то, а что получилось?

Vistula River Brass Band переводится с английского и средневековой латыни, надо полагать, как «Реки Вислы духовой оркестр», они легко сыграли бы где-нибудь на похоронах в Новом Орлеане – знающий поймет. – А.К.

Side A

1. THE ENTERTAINER 4’40 (S. Joplin)

2. PANAMA RAG 4’50 (W. Tyers)

3. OVER THE WAVES 5’40 (trąd.)

4. CREOLE LOVE CALL 4’25 (Ellington)

Side B

1.TIGERRAG 5’10 (N. La Rocca)

2. ST. JAMES INFIRMARY 5’05 (C. Williams)

3. BUDDY’3 HABIT 5’20 (C. Williams)

4. LIZA 3’50 (R. McKenzie)

Aranżacje: Jerzy Żebrowski

Stefan Woźniakowski - tp

Bohdan Styczyński - co

Edward Strąk - cl, ts

Lech Szprot - cl, as

Marek Wachowiak - tb (A-1,2,3)

Wojciech Ciarkowski - tb (B-1,2,3)

Waldemar Wolski - tb (A-4)

Jerzy Żebrowski - p

Andrzej Jastrzębski - tu

Andrzej Umiński - bj

Jerzy Więckowski - dr, leader

Wprawdzie oblicze muzyki jazzowej lat 70-tych dość znacznie odbiegło od korzeni jazzu - muzyki Nowego Orleanu, jednak tradycje sprzed lat kultywowane są przez imponujący zastęp zespołów tradycyjnych. Mimo ekspansywnej muzyki jazz-rockowej, mimo wielu innych modnych nurtów na przestrzeni lat - ruch New Orleans Revival zdaje się nie tylko trwać ale i rozwijać, szczególnie w swej drugiej ojczyźnie - Europie.

Jazz tradycyjny, najstarsza muzyka jazzowa świata, swą świeżość i wi-talność zawdzięcza nieustannie amatorom. W amatorskim muzykowaniu lat 20-tych narodził się ideał jej brzmienia, w amatorskim muzykowaniu przetrwały jej tradycje, w amatorskim muzykowaniu żyje dziś nadal.

Orkiestra Dęta znad Wisły (Yistula River Brass Band) jest chyba najlepszym tego przykładem w polskim dixielandzie. Wśród 9 muzyków Vistuli grają: dwaj technicy samochodowi, magister hydrobiologii, technik mechanik, nauczyciel, socjolog. Wszystkie te profesje połączyła amatorska idea u-prawiania starego jazzu.

Ukoronowaniem dziewięcioletniej działalności Vistuli stały się dwie Złote Tarki - OJM 76 i 77 - najwyższe trofea krajowego konkursu tradycjonalistów uzyskane po czterech startach w konkursie bez sukcesów (1969, 70,71,73) i po dwóch wyróżnieniach (1974, 75).

Od samego początku - od listopada 1968 roku VRBB hołduje muzyce Nowego Orleanu i Chicago eksponując, co oczywiste, masywne brzmienie instrumentów dętych i marszową rytmikę. W niekonwencjonalny (czyt. nieko-mercyjny) sposób zespół tworzy (a nie odtwarza) radosny i pełen spontaniczności klimat muzyki sprzed lat 50-tych. l chyba dobrze się stało, że właśnie Vistuli przypadł w udziale zaszczyt rozpoczęcia nowej pięćdziesiątki płyt w serii Polish Jazz.

Ryszard Wólański

Although jazz music of the 70ties has strayed quite a long way from its origin, the music of New Orleans, the latter is still being cultivated by an impressive number of traditional bands. Indeed, in spite of the expansive jazz—rock and many fashionable trends during these last years, the New Orleans Revival is coming into its own, especially in its now secondhome - Europe.

Traditional jazz, the earliest jazz music of the world, has been owing its freshness and vitality to amateurs. In the amateur music making in the 20ties emerged the idel of its tone, and it is the amateurs that keep it nów so much alive.

The Vistula River Brass Band is the best example of it in the Polish dixieland. Among its 9 members there are two car technicians, a graduate in hydrobiology, a

technician mechanic, a teacher and a sociologist All these crafts and professions have been united by the idea of playing early jazz.

Their nine-year long activity has reached its highest point with the winning by them of two Golden Washboards at the Old Jazz Meetings in 1976 and 77 - after they had failed four times to win any prize at that competition (1969,70,71,73) and been awarded two distinctions (1974,75).

From their very beginning in November 1968, the VRBB has dedicated itself to the New Orleans and Chicago music while exposing, which is obvious, the massive tone of brass instruments and march rhythms. In an unconventional (i. e. uncommercial) manner the Band creates (and not simply - recreates), the joyous, spontaneous climate of the 20ties. Indeed the VRBB frilly deserves the honour of being the band to initiate with their record the second fifty i n the series Polish Jazz.

Transl. L Wiewiórkowski