"Вот и май наступил!" - так называется альбом песен, написанных Анной Герман на стихи польского поэта, которого не любила коммунистическая власть - Ежи Фицовского, участника войны, солдата Армии Крайовой, активиста Варшавского восстания. Вооюще у нас пан Фицовский в основном известен как историк и филолог, но вет теперь, благодаря Анне Герман, мы можем узнать его и как поэта. Музыка же, написанная Анной Герман, еще ждет своего исследователля, и я был бы очень рад, если бы кто-либо из вас наисал иприслал мне статью об Анне - не как эстрадной певице, а как о самобытном польском композиторе ХХ века – А.К.

Strona A

1. Najszaleńszy szaławiła
2. Powracające walczyki
3. Bez ciebie nie ma mnie
4. Taki mały ptak
5. Swierkowa kolęda
6. Mój generał ołowiany

strona B

1. Co daje deszcz
2. Daj mi tęczę na niedzielę
3. To chyba maj
4. O lejli-hej
5. Mieszkamy w barwnych snach
6. Feralna dziewczyna
7. Mój stryjek jest hodowcą moli

Orkiestry p/d M. Sewena i B. Szulii

TO CHYBA MAJ? To na pewno maj! To znaczy -
pora uśmiechu i odlotu chmur. Zacl.ciało się nam westchnąć jeszcze ostatni raz piosenką ,,Bez ciebie nie ma mnie", pomarzyć w ,.Świerkowej kolędzie", aby wreszcie unieść nad głową parasol zacerowany deszczem wiosny, pozbierać z wody kręgi na srebrne bransolety, poszukać szalonego szaławiły, odwiedzić stryjka - hodowcę moli, czy ołowianego generała, któremu nie trzeba salutować... l jeśli natkniemy się po drodze na staromodne walczyki - to tylko po to, by nasz uśmiech spotkał się z młodziutkim uśmiechem babci spoglądającej ze starej fotografii i zaprosił ją do tańca. Ją także!

Tak roztańczyły się nam piosenki, jak ten maj, który wczorajsze smutki ma w pięcie, maj - narwany jak dziki bez! On jest właściwie autorem; my tylko pisaliśmy pod jego dyktando starając się, aby jak najmniej uronić z podpowiadanych nam dźwięków i kolorów. Czy nam się to udało? To się okaże. Zapraszamy! Jeśli będzie Warn choć trochę bardziej majowo, niż było bez naszych piosenek - postawcie nam uśmiech z plusem!

Piosenek jest trzynaście... (Odpukajmy w majową gałązkę!). Lubimy trzynastkę, jak pięciopłatkowy bez, jak czterolistną koniczynę. Może nie przyniesie szczęścia — nie wymagajmy aż tyle. Gdyby przyniosła choćby uśmiech - to przecież już byłaby to szczęśliwa trzynastka.

Anna German